Na początku XVII w. wznoszono tu magnackie i szlacheckie rezydencje oraz zabudowania klasztorne kapucynów i bonifratrów. Tutaj zatrzymywała się szlachta, która zjeżdżała toczyć sądowe spory przed Trybunałem Koronnym.
Wojny w XVII i XVIII stuleciu zahamowały rozwój miasta. Rezydencje podupadły, bądź zostały zniszczone. Dopiero początek XIX wieku przyniósł ożywienie. Teren uporządkowano, ulice wybrukowano, plac utwardzono, przekształcając go w miejsce musztry. Obok powstał pierwszy zielony skwer. Budynki wyremontowano i przeznaczono na potrzeby publiczne. Do najokazalszych należały: Pałac Gubernatora, dawna rezydencja Lubomirskich, nazywana mylnie pałacem Radziwiłłowskim (obecnie politologia UMCS) i Pałac Rządu Gubernialnego (obecnie psychologia UMCS). W głębi placu stoi też pałacyk Czartoryskich (pierwotnie Sieniawskich, a obecnie siedziba LTN). W XVIII w. od strony południowej wzniesiono klasztor Kapucynów. W drugiej połowie XIX wieku, w centralnym miejscu placu, zbudowano sobór prawosławny (rozebrany w 1922 r.), budynek poczty (rozbudowany w latach 1921-22) oraz Kasę Przemysłowców (obecnie Grand Hotel).
Od lat 20. XX w. plac Litewski jest miejscem reprezentacyjnym. Tu znajdują się najważniejsze pomniki: Unii Lubelskiej (wzniesiony w 1826 r.), Konstytucji 3 Maja z 1916 r., Grób Nieznanego Żołnierza, Józefa Piłsudskiego (2000 r.), wcześniej stał tam pomnik Wdzięczności (1944-1990 r.) i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie (1944). W 1969 roku obeliskiem upamiętniono śmierć Józefa Czechowicza.
Dzisiaj w papierowym wydaniu Kuriera nowa karta z kolekcji "Oblicza Lublina" przedstawiająca Plac Litewski
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?