Tędy prowadził główny szlak handlowy na wschód, w stronę Lwowa. Dlatego mogły się tu rozwijać handel i rzemiosło, powstawały pierwsze manufaktury. Na jurydykach należących do duchownych zbudowano klasztory. Do dziś zachowały się zabudowania salezjanów (wcześniej franciszkanów) oraz augustianów, obecnie kościół pw. św. Agnieszki. Na Kalinowszczyźnie znajduje się również, pochodzący z XVI w., jeden z najstarszych zachowanych cmentarzy żydowskich.
Początkowo dzielnica, położona wśród malowniczych wąwozów, miała charakter podmiejskiej osady z niską, parterową zabudową. Od połowy XIX w. zaczęły powstawać domy piętrowe, budowane przeważnie z białego kamienia wapiennego, tzw. siwaka.
Lokowano tu drobne zakłady przemysłowe, jak: papiernie, garbarnie, młyny. Cyklicznie odbywały się targi na Słomianym Rynku.
Na początku XX w., wraz z wybudowaniem połączenia na wschód, w stronę Piask przez ul. Fabryczną, dzielnica straciła na znaczeniu.
W latach 60. XX w. w tym rejonie Lublina rozpoczęto budowę osiedli mieszkaniowych. Pagórki przecinają arterie komunikacyjne, stara zabudowa powoli zaczyna znikać, a w jej miejsce wyrastają bloki z wielkiej płyty. Od lat 70., z ubogiego przedmieścia, Kalina zmienia się w jedną z większych dzielnic miasta.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?