Kopa Michalca

Grzegorz to nie tylko członek LOŻY 44 czy miłośnik motoryzacji. Michalec (bo takiego od lat używa pseudonimu, który przypadkiem jest również jego nazwiskiem) to także znakomity reportażysta prasowy, radiowy i telewizyjny, o czym wiedzą także ci, którzy przyznają za to nagrody, a takich otrzymał nielichy pakiecik, w tym europejskich, w dziedzinie reportażu telewizyjnego. Promował spotkania kultur we Włodawie, spiskował z nadbużańskimi przemytnikami, słuchał ludzi i pisał, nagrywał oraz kręcił.

Nie piszę o tym w czasie przeszłym dlatego, że to wszystko się skończyło. Grzegorz zwolnił, bo ze zdrowiem nie ma żartów, a jest - jak sam mówi - "stypendystą ZUS-u".

O tym, że wędkuje, potrafi wyremontować mieszkanie, dochować się córki Oli oraz wnuczki Lenki, nawet nie wypada pisać, bo od tego, między innymi, jest się mężczyzną, a o tym najlepiej wie jego niezastąpiona w najtrudniejszych chwilach żona Ania.

Huczne obchody obu rocznic odbyły się na tarasie restauracji Hades Szeroka. W imieniu prezydenta Lublina wystąpił dyrektor Wydziału Kultury Urzędu Miasta Michał Karapuda, który nie tylko wręczył list gratulacyjny, ale również powiedział wiele ciepłych słów jako prywatny Michał. Grali i śpiewali: Janek Kondrak, Marek Andrzejewski, Piotr Selim, Darek Tokarzewski, Leszek Świca, Krysia Szydłowska oraz Borys Somerschaf.

Na wymienienie wszystkich przyjaciół - do których i ja mam zaszczyt i przyjemność się zaliczać - nie wystarczy szpalty, a niektórzy przybyli z daleka. Nad całością czuwali Ela i Leszek Cwalinowie, i jeśli planuje się jakieś nagrody w dziedzinie krzewienia kultury, to właśnie wymieniłem kandydatów.

Kolejnej sześćdziesiątki w spokoju i pogodzie ducha, Grzesiu! Wzruszenie nie po-zwala mi ścisnąć Cię za gardło.