Kolekcja Kuriera "Lublin w Malarstwie": Urokliwy zaułek przy klasztorze

Ten wszechstronnie wykształcony ziemianin, żołnierz, artysta, etnograf, nauczyciel, aktor, tłumacz literatury rosyjskiej i społecznik to postać niezwykle zasłużona dla kultury Lublina. Studia artystyczne odbywał w Krakowie i Warszawie pod kierunkiem takich sław, jak m.in. Wojciech Gerson czy Leon Wyczółkowski. Uczył rysunku, amatorsko grywał w teatrach, prowadził edukację artystyczną. Dużo podróżował po Europie. Był zafascynowany polskim folklorem, zwłaszcza Podhala. Od 1904 roku zamieszkał w Lublinie.

Kolejnym lubelskim motywem Kietlicz-Rayskiego jest kościół pobrygitkowski. Autor utrwalił narożnik klasztoru od strony ogrodu sióstr urszulanek. Z lewej strony ujęte w perspektywie mamy zabudowania klasztorne wraz z ogradzającym je płotem i furtą. W oddaleniu czerwona dachówka dachu prezbiterium, a po prawej w oddaleniu dzwonnica zwieńczona barkowym hełmem. Obraz jest namalowany w typowym dla Rayskiego stylu. Jego cechy to prosta, klarowna kompozycja, swobodna i szeroka paleta użytych kolorów, posługiwanie się barwnymi plamami bez konturów, a łagodne i oszczędne stosowanie światłocienia nadaje obrazowi spokojny i sielankowy klimat.

Kościół pobrygitkowski przy ul. Narutowicza (wcześniej ul. Namiestnikowska) to obiekt często utrwalany przez artystów. Dzisiejsza reprodukcja pokazuje nie front, lecz tyły zabudowań klasztornych. Budynek świątyni został wybudowany na początku XV wieku jako wotum dziękczynne króla Władysława Jagiełły za zwycięstwo nad zakonem krzyżackim pod Grunwaldem. W 1426 r. przybyły do nowego klasztoru pw. Matki Boskiej Zwycięskiej siostry brygidki. Sam budynek został wzniesiony w stylu gotyckim i jego kształt zewnętrzny nie uległ poważniejszym zmianom. Przebudowywano natomiast wnętrze. Dlatego w środku możemy podziwiać średniowieczne i renesansowe zdobienia oraz neogotyckie wyposażenie wnętrza z przełomu XIX i XX wieku.