Centrum Spokoju (w) Kulturze

O Centrum Spotkania Kultur było bowiem w ostatnich miesiącach głośno, wcale nie za sprawą wydarzeń, które ta instytucja przygotowała. Z medialnego oglądu można by nawet rzec, że w ostatnich miesiącach jednostka ta przestała się zajmować kulturą. Można by też powiedzieć, czytając doniesienia medialne, że zaczął królować w CSK brak kultury. Centrum cieszyło się zainteresowaniem mediów za sprawą jego dyrektora, a nie wyładowanego po brzegi harmonogramu imprez.

Kiepski to szef instytucji kultury, którego nazwisko w mediach jest częściej niż nazwiska artystów występujących na zarządzanej przez niego scenie. Jeszcze żeby ten szef występował w pozytywnej roli. W tym przypadku zaś głośno o dyrektorze CSK było z powodu sposobu zarządzania instytucją, a nie zamiłowania do kultury i sztuki. Dobry szef wie kiedy jego nazwisko na afiszu być powinno, a kiedy jest go zdecydowanie zbyt dużo. Instytucja kultury ma się bronić kulturą a nie dyrektorem. Nie wchodzę przy tym w szczegóły tego, czy ruchy kadrowe i organizacyjne dotychczasowego dyrektora CSK były dobre czy nie. Sam fakt, że dyrektor był notorycznie na łamach prasy w oderwaniu od wizji artystycznej i repertuaru zarządzanej jednostki powinien dać wskazanie co dalej należy czynić.

Dobrze więc się stało, że marszałek województwa zareagował i uciął medialne występy dotychczasowego szefa Centrum Spotkania Kultur. Dobrze też, że wraz z odwołaniem pojawiło się zaraz powołanie nowego dyrektora. Doświadczenie i dorobek nowego kierującego CSK pozwala zaś z optymizmem patrzeć na kolejne miesiące działania Centrum.

Osobiście, cieszy mnie, że nowy dyrektor nie błyszczał dotychczas w mediach, ale raczej skupiał się na zarządzaniu podległymi mu jednostkami. Dobry menedżer to nie ten, którego wszyscy musimy znać z imienia i nazwiska, ale ten, którego działalność spowodowała, że zarządzane przez niego instytucje są nam wszystkim znane od jak najlepszej strony.