Dziadek-żołnierz 2 LBOT. Szeregowy Mariusz ma podwójny powód do dumy

Szeregowy Mariusz to strzelec wyborowy w 21 Lubelskim Batalionie Lekkiej Piechoty. Z zawodu jest kierowcą-mechanikiem, księgowym, a także operatorem maszyn. Wojsko jest jego największą pasją. Szczególne miejsce w jego życiu zajmuje rodzina, a zwłaszcza wnuki – 3 miesięczny Dawid i dwuletnia Sylwia.

– Moja rodzina i przodkowie to w obu gałęziach drzewa genologicznego wojskowi. Dziadek od strony mamy był ułanem w Twierdzy Modlin i pomagał w ewakuacji rządu RP po wybuchu II wojny światowej. Wiele Jego opowiadań pamiętam do dziś. Również po stronie ojca, dziadek w stopniu kapitana, walczył i poległ w obronie ojczyzny. Dodam, że również mama, mimo podeszłego wieku cały czas jest aktywna w Niezależnych Związkach Zawodowych. Moja żona, mama, siostra bliźniaczka Agnieszka, a także mój nieżyjący już ojciec, zawsze bardzo wspierali mnie w tych działaniach. Wsparcie rodziny to podstawa - mówił

Zanim wstąpił w szeregi wojska, już się nim interesował.

– Już w szkole podstawowej działałem w Lidze Obrony Kraju i grupach strzeleckich. To pomogło mi w otrzymaniu przydziału do 1 Kompanii Piechoty w latach 90-tych, gdzie odbywałem służbę zasadniczą w 41 Pułku Piechoty Zmechanizowanej w Szczecinie. Tu zaczęła się moja przygoda z prawdziwym wojskiem. Wiele zawdzięczam moim przełożonym. Idea obrony naszych małych ojczyzn jest bardzo bliska mojemu sercu i mocno kibicowałem, gdy powstawał WOT.

Dziadek-żołnierz to podwójny powód do dumy.

– Chciałbym przekazać wnukom i mojej rodzinie przede wszystkim szacunek do pracy i zachęcać ich do rozwijania swoich talentów. Mogę pochwalić się, że są już pierwsze owoce - jeden z moich siostrzeńców kształci się na wojskowej uczelni.