Jak zacząć na swoim i nie stracić

– Bo swoboda gospodarcza, którą dziś mamy to regulamin dla niewolników – tłumaczy Andrzej Sadowski z Centrum im. Adama Smitha.

Grażyna Stuczyńska wraz z przyjaciółką od kilku miesięcy prowadzi kawiarnię na jednym z lubelskich osiedli. – Największy problem miałyśmy z załatwieniem spraw urzędowych. Regon, NIP, opinie z Sanepidu... To się ciągnęło miesiącami – opowiada pani Grażyna. – Lokal od dawna był już gotowy, a formalnościom nie widać było końca. Przez to później otworzyłyśmy kawiarnię.

– Ja zarejestrowałem firmę bardzo szybko i sprawnie, ale może dlatego, że robiłem to w Kraśniku, a nie w Lublinie – chwali się Sławomir Ostrowski prowadzący sklep z tradycyjnymi wędlinami „Wiejski przysmak”.

Jednak pan Sławomir jeszcze nie może powiedzieć, że mu się udało odnieść sukces. – Koszty prowadzenia działalności są ogromnie wysokie. Działam już prawie rok, a jeszcze nie wyszedłem na swoje. Mama nadzieję, że przetrwam...

W pierwszym półroczu na Lubelszczyźnie powstało 6360 nowych firm. Rok wcześniej – o 17 więcej. Najwięcej przedsiębiorców postanowiło spróbować swoich sił w handlu – 2059. To o ok. 200 mniej niż w 2006 roku. Jedynie w budownictwie zarejestrowało się więcej firm niż rok wcześniej – 1004 (w I poł. 2006 – 851). Jednak pierwsze półrocze nie zamyka się optymistycznym bilansem, bo aż 6007 firm zakończyło swoją działalność.

– Nie dałem rady udźwignąć kosztów – opowiada Mariusz Kowalczyk, który próbował swoich sił w działalności transportowej. – Dwóch moich pracowników wyjechało do Anglii. Kolejni zażyczyli sobie takie pensje, że ZUS i podatki by mnie wykończyły. Musiałbym przejść do „szarej strefy”, a to już łamanie prawa.

– Nasze prawo swobody gospodarczej to nic innego, jak swoboda organów administracji publicznej wobec przedsiębiorcy, a dla nich samych – regulamin niewolników – ocenia Andrzej Sadowski, wiceprezydent Centrum im. Adama Smitha. – A szkoda, bo z badań wynika, że Polacy to najbardziej przedsiębiorczy naród w Unii Europejskiej.