Podróż z Betlejem dookoła świata

Pierwszy wieczór festiwalu przebiegał pod znakiem spotkania kultury Wschodu (i to tego bardzo dalekiego) z Zachodem. Ci spośród lublinian, którzy mimo śniegu i mrozu zdecydowali się na przyjście do Andersena, mogli na kilkadziesiąt minut zanurzyć się w kulturze Indonezji.

Stało się tak za sprawą zespołu Warsaw Gamelan Group. Gamelan to tradycyjna orkiestra, złożona z bogatego zestawu instrumentów perkusyjnych, towarzysząca Indonezyjczykom przy najrozmaitszych okazjach. My usłyszeliśmy warszawską grupę, towarzyszącą spektaklowi teatru cieni wayang kulit. To samo w sobie nie jest ewenementem, bowiem gamelany są integralną częścią takich przedstawień. Oryginalna natomiast była tematyka spektaklu. Zamiast prezentowanej zazwyczaj historii o bohaterskich czynach postaci z "Ramayany" czy "Mahabharaty" zobaczyliśmy "Opowieść wigilijną" wg Dickensa. W bardzo sprawnej adaptacji pan Scrooge wcielił się w postać jawajskiego króla Ebenezera, który doznaje przemiany pod wpływem duchów Bożego Narodzenia. Naprawdę warto było zobaczyć tę teatralną miniaturę, w której jedna z najpiękniejszych europejskich opowieści tak harmonijnie się połączyła z tradycją Orientu.

W jeszcze dłuższą podróż mogliśmy wyruszyć drugiego wieczoru. Trasa wiodła od stepów rosyjsko-ukraińskich po argentyńskie pampasy. A zabrali w nią słuchaczy (szkoda, że niezbyt licznych) członkowie zespołu Spirituals Singers Band w koncercie "Kolędy świata". Była to podróż pełna zaskoczeń. Bo czyż nie jest zaskoczeniem, gdy stara polska pastorałka ze stron niezbyt od nas odległych, z popularnego oberka nagle przekształca się we flamenco? Albo gdy XVII-wieczna kolęda angielska zamienia się w swing? Kto nie słyszał - powinien żałować.