Minęły 84. lata od zbrodni katyńskiej. Lublin uczcił pamięć ofiar uznanych za „wrogów władzy sowieckiej”. Zobacz zdjęcia

Główne uroczystości rozpoczęły się o godz. 12:30 przy pomniku Ofiar Katynia przy ul. Głębokiej, gdzie odegrano Mazurka Dąbrowskiego i oddano hołd zamordowanym.

– Katyń stał się synonimem zła, stał się symbolem zbrodni sowieckiej przeciwko narodowi polskiemu. Był częścią zbrodni Armii Czerwonej zapoczątkowanych 17 września 1939 roku. Z jednej strony propaganda sowiecka mówiła wtedy o wyzwoleniu tych ziem, z drugiej mordowano innych ludzi. Ten krzyż katyński który stoi w Lublinie to nawiązanie do krzyży, które naród polski stawiał w różnych miejscach po drugiej wojnie światowej – mówił Robert Derewenda, prezes lubelskiego oddziału IPN.

Wśród blisko 22 tys. ofiar zamordowanych przez NKWD znaleźli się polscy obywatele wzięci do niewoli po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 r. Byli wśród nich oficerowie Wojska Polskiego, policjanci i urzędnicy, a także polska inteligencja: uczeni, profesorowie wyższych uczelni, artyści, lekarze, nauczyciele czy prawnicy.

– Do zbrodni Katynia Stalin i pracownicy komunistycznego aparatu dołączyli kolejną zbrodnię – zbrodnię kłamstwa katyńskiego. Równie podstępną i odrażającą. Świat miał się nigdy nie dowiedzieć o tym co się wydarzyło. Rodzinom ofiar odebrano prawo do publicznej żałoby, do opłakania i godnego upamiętnienia bliskich. Kłamstwo katyńskie podtrzymywały władze komunistyczne, gdy nikt w Polsce nie miał już wątpliwości kto jest sprawcą mordu – mówił Jarosław Szymczyk, dyrektor generalny Lubelskiego Urzędu Wojewódzkiego.

Następnie o godz. 13.45 uczestnicy udali się na cmentarz komunalno-wojskowy przy ul. Białej i przy Symbolicznej Mogile Katyńskiej złożyli kwiaty i zapalili znicze. Część oficjalną obchodów poprzedziła msza św. w intencji ofiar zbrodni katyńskiej w kościele pw. Wniebowzięcia NMP Zwycięskiej przy ul. Narutowicza 6.

W Lasach Katyńskich odnaleziono ciała blisko 22 tys. ofiar. Egzekucji, uznanych za „wrogów władzy sowieckiej”, NKWD dokonywało przez strzał w tył głowy z broni krótkiej. Przez 50 lat (1940–1990) władze ZSRR zaprzeczały swojej odpowiedzialności za zbrodnię katyńską. 13 kwietnia 1990 roku oficjalnie przyznały, że była to „jedna z ciężkich zbrodni stalinizmu”.