Zaginieni z Lubelszczyzny: Cztery rodziny wciąż czekają (ZDJĘCIA)

- Oczywiście nie są zgłaszane do nas wszystkie przypadki zaginięć - przyznaje Aleksander Zabłocki z ZPLZ Itaka. - Szacujemy, że trafia do nas 10 procent wszystkich spraw. To najtrudniejsze przypadki. Najczęściej trafiają do nas sprawy osób, których nie udało się szybko odnaleźć. Rodziny czekają czasami nawet kilka miesięcy zanim poproszą nas o publikację o zaginięciu swojego bliskiego.

Tak było m.in. w przypadku zaginięcia Bogdana Wyszomirskiego. Informacja o jego zaginięciu wpłynęła do Itaki w 2012 roku. Mężczyzna był poszukiwany wtedy już od sześciu miesięcy.

- Chcielibyśmy przyjmować zgłoszenia natychmiast po zaginięciu - mówi Zabłocki. - Wtedy szanse na znalezienie są znacznie większe. Przechodnie pamiętają rysopisy mijanych osób. Mamy też świeże informacje o przyjęciach do szpitali pacjentów NN.

W 2012 r. na listę Itaki trafiło 29 mieszkańców Lubelszczyzny. 22 osoby to mężczyźni. Odnalazło się także troje dzieci w wieku poniżej 18 lat.

- Niestety, sześć odnalezionych osób, to osoby zmarłe - mówi Zabłocki. - Wśród nich znajduje się Łukasz Wygnańczuk. Informacja o tym, że nie żyje, była dla nas wielkim szokiem. Do końca mieliśmy przecież nadzieję, że wróci do domu zdrowy.

Itaka wciąż szuka natomiast czterech mężczyzn, którzy zaginęli w ubiegłym roku. Poszukiwanych jest także 32 mieszkańców Lubelszczyzny, którzy zaginęli kilka lat temu. Od 19 lat poszukiwany jest Dariusz Michał Latawiec. Mężczyzna zaginał w 1994 roku w Siedliszczu Kolonii. Miał wtedy 46 lat. W 1998 roku w Hrubieszowie zaginął 39-letni wtedy Iwan Fedorczuk. W 1997 roku, także w Hrubieszowie, do domu nie trafił 25-letni Grzegorz Doroszczuk.

- Wierzymy, że nie ma spraw beznadziejnych i dowiemy się, co stało się z tymi osobami - mówi Zabłocki. - Mimo upływu wielu lat na tych wszystkich ludzi czekają zaniepokojone rodziny. One nigdy nie tracą nadziei. Nie możemy jej stracić także my.