Dur(n)a lex?

To nie niechlubny wyjątek, a wręcz reguła. Dostrzegam z przerażeniem, że długie ramię kapitalizmu nie jest połączone z mózgiem! Nie, Panowie Biznesmeni, nie mam nawet cienia zamiaru, by was obrażać! Bez was nie byłoby dóbr wszelakich, pracy dla mas, pożyczek w bankach i sponsorowania darmozjadów, pardon - artystów i dziennikarzy, jak wyżej podpisany. Nie o to idzie. Kapitalizm, czyli - bardzo ogólnie rzecz ujmując - swobodny dostęp człowieka do rynku i odwrotnie, to samoregulujące się dobro, jeśli korzysta się z niego rozumnie, czyli tak, jak należy domniemywać.

Rzecz w tym, że wolny rynek, „wyprostowany” po latach pseudoekonomii, daje bezmózgim węzłom mięśni kierownicę pojazdu, służącą innym do rozumnego nim kierowania, bilet wstępu na mecz czy koncert, maczetę służącą do usuwania zielska, a nie uczestnictwa w „dyskusjach” na trybunach, czy chemikalia służące do czyszczenia kanalizacji, a nie do wpuszczania w kanały żył. Ale cóż taki bezmózgi człekokształtny może wiedzieć o prawidłowym funkcjonowaniu czegokolwiek?

Nie tylko u nas, zresztą. Może nie będę szczególnie lubiany przez kochających wszystkich ludzi, ale nie mam najlepszych skojarzeń, kiedy widzę tłumy młodych, jurnych, silnych i samotnych ludzi, którzy przedstawiani są naiwnym członkom organizacji i stowarzyszeń charytatywnych, jako uchodźcy. Z Afryki, rzecz jasna, z krajów ogarniętych wojną. Przepraszam, ale takie „byczki” właśnie powinny bronić swojego kraju, a nie klepać po... godności kobiety w Kolonii czy Paryżu.

Rządzący gmerają w obowiązującym prawie, a osiadli w nim urzędnicy wszelkiej maści i narodowości, gromko protestują. Ba! Protest to wręcz obowiązek ludzi myślących... Do chwili, kiedy bezmózgi dowolnego pochodzenia kopniakiem zrzuci córkę ze schodów w metrze.