Masa krytyczna

Kolejni, namaszczani przez wyborców prawodawcy - czytaj: posłowie lub reprezentanci narodu - zamiast zajmować się owego prawa tworzeniem, głównie leją się po gębach, udowadniając swoje, nierzadko chore, racje. Swoją drogą - iluż to w składzie parlamentu prawoznawców?

Urzędnicy interpretują prawo w sposób wygodny dla siebie, a nie dla petentów. Nie tylko dlatego, że chcą i mogą (choć najczęściej), ale głównie dlatego, że prawo jest kulawe. Nie mam nic przeciwko kaście urzędniczej, bo bez niej wiele rzeczy trwałoby w chaosie, ale dla mnie wzorem jest ś.p. Andrzej Bączkowski, a nie pani Basia, która jest wściekła z powodu samego faktu bycia w pracy.

Z uporem godnym lepszej sprawy, media głoszą wszem i wobec, że sądy są niezawisłe, a prokuratura niezależna. Nie są i nie jest. Nie tylko ja znam przypadek żyjącego bardziej niż dostatnio, z nie swoich pieniędzy, prezesa spółdzielni, któremu można skoczyć, bo żona jest sędzią. Bandytę albo króla przekrętów można wypuścić, albo w ogóle nie zamykać, a złapanemu po pijaku na rowerze chłopu zakłada się sprawę.

Do łez bawi wypowiedź byłego krajowego konsultanta okulistycznego, który tworząc prawo dla własnych klinik, twierdzi, że nic z nich nie ma! No jasne, przecież interes po to się zakłada, aby nic z niego nie mieć! Czystą fantazją, albo psuciem dobrej opinii, jest twierdzenie, że profesorowie biorą za operację w prywatnym gabinecie, po czym, w majestacie chorego prawa, przeprowadzają ją na oddziale państwowego szpitala.

W 1989 roku umówiliśmy się, że mamy demokrację. To mamy. Znaczy, umowną demokrację. Może czas do roboty?

Nasze serwisy:
Serwis gospodarczy - Wybierz Lublin
Serwis turystyczny - Perły i Perełki Lubelszczyzny
Serwis dla fanów spottingu i lotnictwa - Samoloty nad Lubelszczyzną
Miasto widziane z samolotu - Lublin z lotu ptaka
Nasze filmy - Puls Polski