Nie wykrakałem

Mistrzostw Europy przyszło mi doświadczać w dwóch miastach gospodarzach turnieju: Warszawie i Gdańsku. Co do wrażeń z pobytu kibiców w tym drugim mieście, wątpliwości nie miałem, bowiem Gdańsk jest piękny i bez Euro. Co do Warszawy to w jej przypadku obawy miałem duże. Praktycznie wyłączone z ruchu dwa mosty, zamknięte główne arterie w centrum miasta, trzy kroki od stadionu poważne utrudnienia w ruchu - to wszystko nie pozwalało mi snuć pozytywnych wizji.

A jednak! Wyszło na to, że poza mną, praktycznie nikt nie zauważył rozkopanych ulic, dziur pod drugą linię metra i lekkiego bajzlu w niedalekiej odległości od Narodowego. I nie sądzę, by kibice z grzeczności pomijali w swoich rozmowach te niezbyt piękne punkty naszej stolicy. Oni najzwyczajniej w świecie interesowali się czym innym. Dla nich ważniejsza okazała się atmosfera, ludzie ją tworzący i możliwości, które im daje miasto gospodarz. A tego wszystkiego mieli pod dostatkiem. Miło spacerowało się wśród zadowolonych, roześmianych kibiców z różnych zakątków Europy, którzy mimo bariery językowej znajdowali wspólny język.

Przyznam, że największe wrażenie zrobili na mnie dwaj kibice, których kraje dzieli obecnie polityczna przepaść. Byli to reprezentanci Anglii i Niemiec, którzy po wygranym przez naszych zachodnich sąsiadów meczu z Grecją, prawie w braterskim uścisku szli przez gdańską Starówkę śpiewając na przemian angielskie i niemieckie piosenki. To robi wrażenie.

Dziś jestem dumny, że zorganizowaliśmy Euro. Mimo że nasi piłkarze zawalili, to my wszyscy zdaliśmy egzamin.

Nasze serwisy:
Serwis gospodarczy - Wybierz Lublin
Serwis turystyczny - Perły i Perełki Lubelszczyzny
Serwis dla fanów spottingu i lotnictwa - Samoloty nad Lubelszczyzną
Miasto widziane z samolotu - Lublin z lotu ptaka
Nasze filmy - Puls Polski