Niech się święci

Każda listopadowa rocznica nie obywa się bez tłukących się nawzajem manifestacji, obrzucających błotem polityków i wykrzywionych prostactwem i wściekłością twarzy. Plwam na własny naród? A, owszem. Na ten, który wykorzystał otwartą promocję jednej z popularnych sieci handlowych, by typowo, po złodziejsku, robić sobie zakupy za darmo, zwracając opakowania po wszystkim i demonstrując tym samym niezadowolenie z jakości produktów. Rozumiem, że po czymś takim noga narodu już więcej w tych sklepach nie postanie. Tyle niezadowolenia...

Owo niezadowolenie rozkwitło także w sprawie poprzednich rządów. Naród przyszedł do urn z pustymi opakowaniami po prezentach i wybrał zupełnie innych, choć tych samych. Znaczy, wrócił do tego samego sklepu. Dlaczego?...

Wiem, że złu i nijakości trzeba się przeciwstawiać. Trzeba protestować. Wiem również, że ludzie źli i nijacy wiele razy w historii doprowadzili Polskę od potęgi, do nijakości właśnie, choć szermują hasłami wielkości. Najprościej jest wyjechać. Udać się na emigrację: ekonomiczną, polityczną, nazwę się dobierze. Domów i mieszkań, bez żadnych „plusów”, jest do kupienia za grosze naprawdę wiele, nie tylko w Europie. Proste?

Nie - dla tych, którzy większą część życia przeżyli tutaj i nie godzą się na porzucanie tego, co ich z tą ziemią łączy, tylko dlatego, że banda nieudaczników chwilowo rządzi na podwórku. Zostać! Piętnować i wyśmiewać! Wytykać prostactwo i niekonsekwencję. Pisać historię, nie zważając na to, że lada dzień może się okazać, że Wincenty Kadłubek i Jan Długosz byli, na przykład - lewakami. Czas wszystko rozsądzi. A jeśli nas pobiją, nadal to oni będą tymi złymi, a my nie. Pomyślności w tym świątecznym dniu i na resztę życia!