Status quo, czyli co?

W minionych wyborach trochę częściej niż w tych sprzed czterech lat głosowaliśmy na pozycje z listy poniżej pierwszej, choć "jedynki" tak czy siak, siłą rozpędu do Sejmu się dostały. Wybraliśmy też parę nowych osób, jednych może przypadkiem, innych świadomie. Tylko czy wybraliśmy coś nowego? Czy naszym wyborem odmienimy losy Lubelszczyzny, której zgodnie z poprawnością polityczną nie można już nazywać Polską B, choć jest nią nadal?

Jeżeli wzięlibyśmy pod uwagę dotychczasową aktywność naszych nowych-starych reprezentantów w parlamencie, to można by szczerze wątpić. Zawsze jest jednak jakiś moment przełomowy, tak w życiu zwykłego człowieka, jak i nawet najbardziej niezwykłego posła. Może więc fakt, że powoli odchodzimy od głosowania na miejsce na liście da posłom do myślenia. Może więc słabsze wyniki pani poseł Elżbiety Kruk czy Magdaleny Gąsior-Marek pozwolą im dostrzec tę subtelną różnicę między byciem liderem listy wyborczej a byciem liderem w regionie. Liczę też, że drugiej ze wskazanych pań na rozwinięcie skrzydeł w działalności poselskiej pozwoli zauważalny upadek spółdzielni ministra Cezarego Grabarczyka, który był gwarantem dobrego miejsca na liście.

Rząd, wedle szumnych zapowiedzi, będzie walczył w ramach negocjacji kolejnego unijnego budżetu o 300 mld zł dla Polski. Ile z tej puli uszczknie Lubelszczyzna będzie zależało od tych 33 osób, na które postawiliśmy w wyborach. Dla nich jest to wyzwanie, a dla nas szansa na rozwój. Dla naszego własnego dobra, życzę więc naszym reprezentantom, by sprostali stojącemu przed nim wyzwaniu. Parafrazując słowa nowowybranego posła z Lublina "Lubelszczyzna musi w końcu wejść do gry".

Codziennie rano najświeższe informacje z Lublina i okolic na Twoją skrzynkę mailową. Zapisz się do newslettera!