Zamilkła

Tabloidy już mają pokłady tematów do wciskania: czy, ilu, i jakich miała mężczyzn, co i komu zapisała w ostatniej woli, ile paliła a ile piła… Natychmiast zostanie przypomniane, że podpisała rezolucję Związku Literatów Polskich w Krakowie, w sprawie krakowskiego procesu księży (swoją drogą - warto poznać listę sygnatariuszy, zanim się cokolwiek napisze). Zaczną się pojawiać cytaty, sławiące Lenina. Mało kto zna i przytoczy, jej słynne "moskaliki" i "lepieje". Błądzić jest rzeczą zwykłą, ludzką. Przyznawać się do błędów i starać się je naprawić - niecodzienną. Napisała kiedyś: "Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono". Towarzystwo, w którym znalazła się, podpisując z kolei "list 59", wiedziało o niej więcej niż my.

Wyraźnie zażyczyła sobie skromnej i świeckiej uroczystości pogrzebowej. Czekam teraz, bez złośliwego półuśmiechu, raczej ze smutkiem, na pierwszych, którzy zabiorą głos w sprawie odebrania lub nienadawania szkołom i ulicom imienia poetki. Będzie to wyłącznie przykry dowód nieuctwa i małostkowości. Pewna gra od lat ma wiele odmian: "Kto się pierwszy odezwie - ten przegrał". Dla mnie Pani Wisława pozostanie autorką strof, które zawsze sobie przypominam, kiedy nie jest dobrze:
"Czemu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś - a więc musisz minąć.
Miniesz - a więc to jest piękne".

Lublinianie wspominają Wisławę Szymborską

Nasze serwisy:
Serwis gospodarczy - Wybierz Lublin
Serwis turystyczny - Perły i Perełki Lubelszczyzny
Serwis dla fanów spottingu i lotnictwa - Samoloty nad Lubelszczyzną
Miasto widziane z samolotu - Lublin z lotu ptaka
Nasze filmy - Puls Polski